1 – تکنيک موزيکال : (Musical)
در اين سبک، يک يا چند نفر يا چند شخصيت کارتونی نشان داده می شوند که مشغول خواندن آوازی در باره يک کالا هستند. دليل اصلی استفاده از اين شيوه اين است که به خاطر سپردن و يادآوری اشعار و ترانه ها ساده است و به راحتی در ذهن حک می شود. تصاويری که در اين نوع تبليغ پخش می شود بايد با شعر همخوانی داشته باشد.
2 – تکنيک ارايه تاييديه : (Testimonial)
در اين تکنيک، از يک منبع دوست داشتنی و قابل اعتماد برای تاييد کالا استفاده می شود. در اين خصوص هم از افراد شهير (Celebrities) و هم افراد غير مشهور می توان استفاده کرد.
3 – تکنيک داستان گويی: (Story line)
تکنيک داستان گويی شبيه ساختن يک فيلم کوتاه است، با اين تفاوت که داستان بايد در عرض زمان کوتاهی مثلا حدود 30 ثانيه به اتمام برسد. در اين تکنيک، بخش گفتاری بر روی تبليغ خوانده می شود و گوينده مشهود نيست.
4 – تکنيک مستندات علمی: (Scientific Documents)
در اين شيوه مدارک مستند يا تحقيقاتی ارايه می شود که نشان می دهد مارک کالای موضوع آگهی نسبت به يک يا چند مارک تجاری ديگر بهتر است، يا بيشتر مورد پسند واقع شده است.
5 – تکنيک تبليغ دو تکه: (Split & Bookened Spots)
در اين شيوه، دو تبليغ به هم مرتبط از يک شرکت ( معمولا هر کدام 15 ثانيه) که يک خط متصل عقيده ای را دنبال می کنند، طراحی می شود و هنگام پخش از تلويزيون در بين اين دو تبليغ يک تبليغ کاملا جداگانه پخش می شود که هيچ ربطی به شرکت و محصول مورد نظر ندارد.
6 – تکنيک شايستگی فنی: (Technical Competency)
در اين شيوه توانايی های فنی شرکت در توليد کالا ارايه می شود. از اين تکنيک، اغلب برای تبليغ لوازم برقی استفاده می شود.
7 – تکنيک نمای نزديک: (Close-up)
تلويزيون اساسا رسانه ای برای خلق تصاوير نمای نزديک است. نمای نزديک می تواند مورد استفاده شرکت ها، رستوران های توليد کننده انواع غذاهای پجته و نيز پيتزا فروشی ها برای نشان دادن غذاهايشان از نزديک جهت ايجاد اشتها در بيننده به کار گرفته شود.
8 – تکنيک رتوسکوپ: (Rotoscope)
در اين تکنيک سکانس های انيميشن و واقعی به شکل جداگانه تهيه شده و سپس در هم ترکيب می شود.
9 – تکنيک مقايسه: (Comparison)
مقايسه کالاهای شرکت خود با رقبا يکی از شيوه های اجرايی ارايه پيام است. در واقع با مقايسه يک کالا با کالای ديگر، سوال های بيننده پاسخ داده می شود.
10 – تکنيک حل مشکل: (problem Solving)
منظور اصلی بسياری از کالاها، حل مشکل اوليه دارنده آن است. بنابراين در اين نوع تبليغ نيز جنبه مشکل گشا بودن کالا نمايش داده می شود.
11 – تکنيک فرد سخنگو: (Spokesperson)
در اين تکنيک، فردی در جلوی دوربين به نمايش درمی آيد و به طور مستقيم محتوای تبليغ را برای مخاطب بازگو می کند . فرد ممکن است مستقيما کالا را خود نشان دهد و يا بر روی تصوير در خصوص آن کالا و جنبه ها و مزايای مختلف آن صحبت کند. فرد سخنگویارايه کننده تبليغ بايد فردی دوست داشتنی باشد و از نظر چهره به گونه ای باشد که اعتماد مخاطب را جلب کند. البته نبايد اين فرد کالا را تحت الشعاع قرار دهد. زيرا هدف ارايه کالاست و نه آن فرد. از اين رو به تعبير متخصصان تبليغ، کالا بايد قهرمان تصوير باشد و نه ارايه کننده.
12- تکنيک سبک زندگی: (Lifestyle)
در اين شيوه، مناسبت يک کالا با سبک زندگی نشان داده می شود. سبک زندگی يک الگوی زندگی فردی است که در فعاليت ها، دلبستگی ها و افکار شخصی بيان می شود. سبک زندگی، چيزی بيش از شخصيت يا طبقه اجتماعی شخص است. سبک زندگی شامل الگوی کامل عمل و عکس العمل فرد در جهان است.
13 – تکنيک برشی از زندگی روزمره: (Slice-of-life)
روش برشی از زندگی روزمره، يک شيوه دراماتيک قديمی است که در آن بازيگران، داستانی را به نمايش می گذارند که در آن ، مارک کالای تبليغی، قهرمان داستان است. بيشتر تبليغاتی که با اين سبک ارايه می شوند، در ابتدا با يک مشکل شروع می شود که در نهايت مارک کالای شرکت تبليغی به عنوان راه حل ارايه می شود.
14 – تکنيک انيميشن (نقاشی متحرک): (Animation)
نقاشی متحرک يکی از شيوه های ارايه پيام است که در تبليغات ايرانی فراوان به چشم می خورد. متداول ترين شکل نقاشی متحرک، ارايه آن در قالب کارتون است. کارتون، در ميان بچه ها مطبوع و خوشايند به نظر می رسد اما در بين همه سنين شهرت يافته است. کارتون می تواند فضايی دوستانه، گرم و صميمی هم برای کالا و هم برای ارايه پيام فراهم آورد. می توان برای ساده کردن جنبه های فنی محصول نيز از نقاشی متحرک استفاده کرد.
15 – تکنيک مصاحبه با مشتری: (Customer Interview)
بيشتر کسانی که در تبليغات تلويزيونی ظاهر می شوند بازيگران هستند، اما مصاحبه با مشتری، با افراد غير حرفه ای صورت می گيرد. مثلا يک مصاحبه گر، از يک خانم خانه دار سوال هايی مربوط به محصول مورد نظر می کند.
16 – تکنيک سريال (مجموعه تبليغ): (Serial)
سريال، به تکنيکی در تبليغ گفته می شود که مجموعه تبليغاتی به دنبال هم و در قالب يک مبارزه تبليغاتی پخش می گردد و هر تبليغ، داستانی را که در تبليغ قبل مطرح بوده است دنبال می کند.
17 – تکنيک خيال پردازی: (Dreaming)
اين سبک در باره کالا يا مصرف آن، خيال و رويا ايجاد می کند.
18 – تکنيک حالت يا ذهنيت پردازی: (Mood imagery)
بهره گيری از اين روش پرهزينه و دشوار است. در اين روش، از ترکيب چند روش استفاده می شود. هدف اصلی در اين روش، به وجود آوردن ذهنيت و يا حالت خاص برای کالايی است که قصد فروش آن را داريم. در واقع در اين سبک در اطراف کالا حالت يا ذهنيتی ايجاد می شود نظير زيبايی، عشق، محبت يا امنيت و آسايش و هيچ گونه سخنی به جز در قالب توصيه در باره کالا به ميان نمی آيد.ی آيد.
بدون دیدگاه